aus
1-(5-Cylohexyl-oxadiazolyl-2)-3-phenyl-uretdion und Aminen
„Zur Kenntnis der kernsubstituierten
2-Amino-1,3,4-oxadiazole“,
Manfred Just, Dissertation 1963, Tab. 5c;
Universität Potsdam
Heinz Gehlen, Manfred Just; Ann. Chem. 151, 692 (1966)
Nr. |
Amin |
Ausb. |
Schmelzpunkt |
Analyse (ber.:/gef.:) |
||
1 |
Ammoniak |
99 |
244-245 (A) |
58,4 |
5,78 |
21,3 |
2 |
Methylamin |
63 |
192-194 (A) |
59,4 |
6,12 |
20,4 |
3 |
Äthylamin |
87 |
240-241 Z. (A) |
60,5 |
6,44 |
19,6 |
4 |
n-Butylamin |
50 |
250-252 (A) |
62,3 |
7,01 |
18,2 |
5 |
Cyclohexylamin |
98 |
301-302 Z. (A) |
64,3 |
7,06 |
17,0 |
6 |
Anilin |
48 |
254-256 (Diox) |
- |
- |
17,3 |
7 |
Diäthylamin |
81 |
200-211 (A) |
62,3 |
7,01 |
18,2 |
8 |
Äthannolamin |
32 |
212-213 (A) |
- |
- |
18,96 |
Lösungsmittel aus dem umkristallisiert wurde:
(A) = Äthanol, (Diox) = Dioxan
Z. = Zersetzung