aus
1-(5-Phenyl-oxadiazolyl-2)-3-phenyl-uretdion und Aminen
„Zur Kenntnis der kernsubstituierten 2-Amino-1,3,4-oxadiazole“,
Manfred Just, Dissertation 1963, Tab. 5d; Universität Potsdam
Heinz Gehlen, Manfred Just; Ann. Chem. 151, 692 (1966)
Nr. | Amin | Ausb. (%) |
Schmelzp. (°C) |
Analyse %C |
%H |
%N |
1 |
Ammoniak |
100 |
ab 195 (A) |
59,4 |
4,03 |
21,7 |
2 |
Methylamin |
54 |
291-292 Z. (A) |
60,5 60,54 |
4,45 4,68 |
20,7 20,82 |
3 | Äthylamin |
95 |
288-289 Z. (A) |
61,5 61,42 |
4,84 4,92 |
19,9 19,95 |
4 | n-Butylamin |
96 |
252-254 Z. (A) |
63,3 |
5,54 5,93 |
18,5 18,4 |
5 | Cyclohexylamin |
99 |
283-284 Z. (M) |
65,2 |
5,67 |
17,3 17,56 |
6 | Anilin |
87 |
177-179 (A) |
- | - |
17,5 17,28 |
7 | Diäthylamin |
89 |
242-243 (A) |
63,4 63,70 |
5,54 5,82 |
18,5 18,10 |
8 | Äthanolamin | 95 | 168-170 (A) | - | - |
19,29 19,41 |
Lösungsmittel aus dem umkristallisiert wurde:
(A) = Äthanol, (M) = Methanol
Z. = Zersetzung